چیزی که مراسم عروسی و جشن عقد را فراتر از رد و بدل کردن حلقه و خواندن عهدنامه میکند، همین رسم و رسوم های قشنگ هر ملت و فرهنگی است. اگر مراسم شما مذهبی است، به احتمال زیاد این سنت ها را دین شما مشخص میکند، اما اگر مراسم شما آزاد باشد، هر کاری که دوست دارید می‌توانید انجام دهید! حالا چطور می‌توان رسم و رسوم‌های مناسب برای مراسم خود را انتخاب کنیم؟ خب، ما یک راهنمای مفصل برای رسم و رسوم مراسم عروسی درست کردیم که به شما کمک میکند. پیشنهاد می‌کنیم این لیست را بخوانید و هر مراسمی که با آن ارتباط ذهنی برقرار می‌کنید را انتخاب کنید. به این شکل یک لیست از ایده‌ها دارین که با خودتون به جلسه با برگزارکننده مراسم ببرین! آماده‌اید لیست نهایی رسم و رسوم مراسم عروسی را ببینید؟
۱. رسم رد و بدل عهدنامه
اکثر مراسم های عروسی، چه مذهبی، چه سکولار و چه رسمی، شامل رد و بدل کردن عهدنامه است. این عهدنامه‌ها می‌توانند قالبی خاص داشته باشند یا اینکه خودتان آنها را بنویسید! به هر حال، فرصتی است تا عشق خود را در حضور خانواده، دوستان و یا شاهدان، علنی کنید.
۲. رسم رد و بدل حلقه
حلقه دست همدیگر کردن، یکی دیگر از آدابی است که تقریبا در تمام انواع مراسم عروسی‌های دنیا دیده می‌شود. زوجین در این رسم، حلقه‌ها را رد و بدل کرده و تعهد خود را نسبت به یکدیگر اعلام می‌کنند. کلمات همراه این رسم ممکن است قالبی خاص داشته باشد یا توسط زوج یا فرد اجرا کننده مراسم نوشته شود. قدمت این رسم به مصر باستان باز می‌گردد، جایی که حلقه به عنوان نمادی از عشق ابدی زوج در نظر گرفته می‌شد.
۳. رسم روشن کردن شمع
این رسم محبوب، اغلب در مراسم عروسی مسیحی، کاتولیک و سایر مراسم مذهبی دیده می‌شود، بنابراین اگر مراسمی سکولار برگزار می‌کنید، اما می‌خواهید عنصری آشنا برای اعضای مذهبی خانواده اضافه کنید، می‌تواند انتخاب خوبی باشد. در این رسم، زوج (یا گاهی والدینشان) یک شمع مشترک (که گاهی اوقات شمع وحدت نامیده می‌شود) را از دو شمع جداگانه روشن می‌کنند که نماد اتحاد آنها است.
۴. رسم ریختن شن
این رسم، گونه‌ای از رسم روشن کردن شمع (که قبلا ذکر شد) است. در رسم ریختن شن، زوج با ریختن شن از دو ظرف مجزا به یک گلدان یا ظرف مشترک، نماد اتحاد خود را به تصویر می‌کشند. برخی از زوج‌ها، شن را از سواحلی که در نزدیکی محل زندگی‌شان قرار دارد یا سواحل خاصی که برایشان باارزش است، برمی‌دارند. درحالی‌که برخی دیگر از شن‌های رنگی استفاده می‌کنند تا یک شیء تزئینی زیبا خلق کنند که بعدا بتوانند آن را در خانه‌ی خود به نمایش بگذارند. بعضی از زوج‌ها نیز از اعضای خانواده خود دعوت می‌کنند تا با اضافه کردن ظرف‌های بیشتر شن، در این مراسم مشارکت داشته باشند. این کار نمادی از پیوستن دو خانواده است. این گزینه همچنین برای زوج‌هایی که فرزند دارند، انتخابی عالی به شمار می‌رود!
۵. رسم دست‌بستن یا “گره زدن“
رسم دست‌بستن، یک سنت قدیمی سلتیک با قدمتی بیش از ۲۰۰۰ سال است. در این رسم، زوج روبروی هم می‌ایستند و فرد اجرا کننده مراسم یا یکی از اعضای خانواده، دستان آنها را با طناب یا روبان خاصی محکم میکند که نمادی از تعهد آنها به یکدیگر است. این رسم علاوه بر ارتباط با ایرلند، ریشه اصلی اصطلاح “گره زدن” (در مفهوم ازدواج) نیز به شمار می‌رود.
۶. رسم ریختن نمک
مشابه با رسم ریختن شن (که قبلا ذکر شد)، در رسم ریختن نمک، زوج نمک را از دو ظرف مجزا به یک ظرف مشترک می‌ریزند تا نماد اتحاد خود را به تصویر بکشند. آنها سپس می‌توانند از این نمک مشترک برای آشپزی در خانه استفاده کنند، که آن را به گزینه‌ای عالی برای زوج‌های عاشق غذا تبدیل میکند. برخی از زوج‌ها نمک را از مناطقی تهیه می‌کنند که در نزدیکی محل بزرگ شدنشان تولید می‌شود، که به نظر ما کار بسیار جالبی است.
۷. رسم گرم کردن حلقه
این رسم، یکی دیگر از سنت‌های قدیمی ایرلندی با قدمت زیاد است که لحظه‌ای متحدکننده و زیبا را خلق میکند. پیش از رد و بدل شدن حلقه‌ها، آنها بین مهمانان حاضر در مراسم می‌چرخند تا توسط آنها “گرم” شوند. هر مهمان حلقه‌ها را برای لحظه‌ای در دست گرفته و آرزویی را برای زوج بر زبان می‌آورد یا تصویری ذهنی از خوشبختی آنها شکل دهد. مهمانان مذهبی می‌توانند دعای کوتاهی زمزمه کنند و این کار را به گزینه‌ای مناسب برای ادغام رسوم مذهبی و غیرمذهبی تبدیل میکند. در برخی مراسم، حلقه‌ها تنها توسط مهمانان خاص، اعضای خانواده یا اعضای گروه عروسی “گرم” می‌شوند. حتی شنیده‌ایم که زوج‌ها حلقه‌ها را برای مهمانانی که نمی‌توانند به مراسم بیایند، مانند پدربزرگ و مادربزرگ‌های سالخورده، می‌فرستند تا در روزها و هفته‌های قبل از عروسی حلقه توسط آنها “گرم” شود، که به نظر ما ایده‌ای بسیار دوست‌داشتنی است!
۸. رسم رد کردن طناب
مشابه با رسم گرم کردن حلقه (مورد ۷) و رسم دست‌بستن (مورد ۵)، در رسم رد کردن طناب، طنابی بلند بین مهمانان حاضر در مراسم می‌چرخد و هر مهمان لحظه‌ای درنگ میکند تا برای زوج آرزویی نیک کند، انرژی مثبت بفرستد یا دعای خاموشی بخواند. سپس از این طناب می‌توان در مراسم دست‌بستن استفاده کرد، یا زوج آن را گره بزنند (گره زدن به معنای ازدواج) تا نمادی از پیوندی باشد که با فراز و نشیب‌ها، محکم‌تر می‌شود.
۹. رسم جعبه‌ی شراب
در این رسم، زوج بطری شراب خاصی را در طول مراسم داخل یک جعبه قرار می‌دهند. آنها با همکاری هم، در جعبه را میخ‌کوب می‌کنند یا می‌بندند. فرد اجرا کننده مراسم توضیح می‌دهد که این بطری شراب در سالگرد اول ازدواج، دهمین سالگرد ازدواج یا هر تاریخ ویژه‌ی دیگری باز شده و نوشیده خواهد شد. این رسم برای زوج‌های عاشق غذا و شراب، انتخابی فوق‌العاده است! برخی از زوج‌ها نیز همراه با بطری شراب، نامه‌های عاشقانه‌ای را درون جعبه می‌گذارند تا زمانی که جعبه را باز کردند، آنها را بخوانند.
10. رسم سنگ سوگند
این رسم که یکی دیگر از آداب و رسوم سلتیک است و ریشه در اسکاتلند دارد، زوج را در موقعیت قرار می‌دهد تا به معنای واقعی کلمه، عشق خود را با سنگ، ماندگار کنند. آنها در حالی که سنگ سوگند خاصی را در دست دارند، سوگندهای خود را می‌خوانند. در زمان پیدایش این رسم، سوگندی که در نزدیکی سنگ یاد شده ادا می‌شد، بسیار محکم و استوار تلقی می‌گردید. زوج‌ها می‌توانند از انتخاب سنگ خود لذت ببرند، شاید آن را از ساحلی بردارند که برایشان باارزش است یا از مکانی که خاطرات ویژه‌ای را برایشان تداعی میکند.
11. رسم خوردن عسل
یکی از رسوم قدیمی که مربوط به زرتشتیان است و در حال حاضر در ایران رایج است خوردن عسل بعد از مراسم عقد است، عسل را درون جامی می ریزند و بر سر سفره قرار می دهند تا عروس و داماد بعد از جاری شدن عقد، عسل بر دهان همدیگر بگذارند. فلسفه عسل سر سفره عقد اینست که کامشان در آغازین لحظات زندگی مشترک شیرین شود.
12: فلسفه سفره عقد
سفره عقد ایرانی: آیینهای از عشق و تعهد
ازدواج و پیوند دو قلب، یکی از زیباترین اتفاقات زندگی هر انسان است و در فرهنگ‌های مختلف، رسوم و آیینهای گوناگونی برای پاسداشت این رویداد مهم وجود دارد.در میان این رسوم، “سفره عقد” ایرانی جایگاه ویژه‌ای دارد و به عنوان نمادی از عشق، تعهد، آرزوی خوشبختی و برکت برای زوج جوان شناخته می‌شود.
سفره عقد ایرانی، گسترده‌ای از رنگ‌ها، ظروف و اشیاء نمادین است که هر کدام معنای خاص خود را دارند و فلسفه‌ای عمیق در پشت چیدمان آنها نهفته است. این سفره پرنقش و نگار، در واقع بازتابی از آرزوها و آمال نیکوی ایرانیان برای زندگی مشترک زوج جوان است.
برخی از اجزای اصلی سفره عقد ایرانی و فلسفه آنها:
- آینه و شمعدان: آینه نماد روشنایی، صداقت و پاکی در زندگی مشترک است و شمعدان‌ها نیز به نور و روشنگری اشاره دارند.
- نان و پنیر و سبزی: نان نماد رزق و روزی، پنیر نماد برکت و سبزی نشان دهنده شادابی و طراوت زندگی است.
- تخم مرغ: تخم مرغ نماد باروری و فرزندآوری است و آرزوی سلامتی و شادکامی برای نسل آینده را به تصویر می‌کشد.
- عسل: شیرینی عسل، نمادی از شیرینی و کامروایی در زندگی مشترک است.
- سکه: سکه نماد ثروت و رونق اقتصادی است و آرزوی رفاه و آسایش را برای زوج جوان به ارمغان می‌آورد.
- گلاب: عطر گلاب، نماد پاکی، لطافت و عشق است و فضای سفره عقد را عطرآگین میکند.
- ظروف مسی: ظروف مسی نماد طول عمر و استحکام در زندگی مشترک هستند.
سفره عقد ایرانی:
- فراتر از یک رسم: سفره عقد ایرانی صرفاً یک چیدمان سنتی نیست، بلکه آیینهای از عشق، تعهد، آرزوهای نیک و باورهای عمیق فرهنگی ایرانیان است.
- تنوع و سلیقه: سفره عقد ایرانی در هر منطقه و خانواده‌ای ممکن است با ظرافت‌ها و تزئینات خاص خود چیده شود و سلیقه و ذوق عروس و داماد در انتخاب و چیدمان آن نقشی اساسی دارد.
کمک و مشاوره درباره سفره عقد
تشریفات رضا اصلانی با سال‌ها تجربه و تخصص در برگزاری مراسم عروسی، می‌تواند به شما در انتخاب، چیدمان و تزئین سفره عقد زیبا و منحصر به فرد یاری رساند. برای دیدن نمونه های سفره عقد اینجا کلیک کنید.
منبع: onefabday.com
