دسته گل؛ پرتاب رباط جوراب عروس؛ آن “یک چیز آبی” که به لباستان سنجاق می‌کنید: آیا تا به حال لحظه‌ای مکث کرده‌اید تا به هدف پشت تمام این سنت‌های عمیقاً ریشه‌دار عروسی فکر کنید؟ احتمالاً نه، چون سرگرم برنامه‌ریزی عروسی ، پیدا کردن باغ تالار مناسب و هماهنگی با تشریفات عروسی هستید.اما از آنجایی که ما شیفتگان عروسی هستیم و به دنبال راه هایی تا شما را به عروسی رویایی تان نزدیک کند به خودمان اجازه دادیم کمی کنجکاوی کنیم و ۱۰ حقیقت جذاب درباره سنت‌های عروسی را که همه‌مان می‌شناسیم، پیدا کنیم.
دلیل نام‌گذاری “انگشت حلقه”
اینکه حلقه‌های نامزدی و ازدواج در انگشت چهارم دست چپ قرار می‌گیرند، بی‌دلیل نیست. زمانی تصور می‌شد که رگی در این انگشت مستقیماً به قلب متصل است. این سنت هنوز هم در بسیاری از فرهنگ ها پابرجاست . اما در دنیای مدرن زوجین می‌توانند نماد دیگری را به عنوان پیوند بینشان انتخاب کنند . در مقاله های آتی به بررسی بیشتر این موضوع می‌پردازیم
چرا عروس‌ها لباس عروسی سفید می‌پوشند؟
ملکه ویکتوریا به خاطر شروع روند استفاده از لباس عروسی سفید در جهان غرب در سال ۱۸۴۰ شناخته می‌شود – قبل از آن، عروس‌ها به سادگی بهترین لباس خود را می‌پوشیدند. امروزه نیز بسیاری از زوج‌های جوان را می‌بینیم که رنگهای دیگری را برای لباس عروسی خود انتخاب می‌کنند . حتی بعضی زوجین با تشریفات عروسی خود هماهنگ می‌کنند تا رنگی از پالت گل های عروسی استفاده شده در باغ تالار را برای رنگ لباس عروس خود برگزینند.
ساقدوش‌های هماهنگ، خوش‌شانسی می‌آورند
سنت ساقدوش‌ها با لباس هم‌شکل به دوران روم باستان برمی‌گردد. در آن زمان، مردم بر این باور بودند که ارواح شیطانی به قصد نفرین کردن عروس و داماد در مراسم عروسی حاضر می‌شوند. ساقدوش‌ها مجبور بودند دقیقاً شبیه عروس لباس بپوشند تا ارواح را گیج کرده و برای ازدواج خوش‌شانسی بیاورند. در این مورد نیز بسیاری از زوج ها پایبند این سنت هستند و بسیاری از نسل جدید زوجین علاقه ای به داشتن ساقدوش ندارند.
همین‌طور، در مورد تورهای عروسی
در همین راستا، عروس‌ها به طور سنتی تور (حجاب) می‌پوشند، زیرا یونانیان و رومیان باستان معتقد بودند که این کار از آنها در برابر ارواح شیطانی محافظت می‌کند. اما امروزه گل ، تاج و زنجیر های ظریف تزئینی برای بسیاری از عروس ها جایگزین تورهای سنتی شده است.
همانطور که ضرب‌المثل قدیمی می‌گوید…
سنت پوشیدن ” یک چیز قدیمی، یک چیز نو، یک چیز قرضی، یک چیز آبی ” توسط عروس، از یک قافیه قدیمی انگلیسی نشأت می‌گیرد. ” یک چیز قدیمی ” نماد پیوستگی است؛ ” یک چیز نو ” خوش‌بینی به آینده را ارائه می‌دهد؛ ” یک چیز قرضی ” نماد شادی قرض گرفته شده است؛ و ” یک چیز آبی ” نشان‌دهنده خلوص، عشق و وفاداری است. اگر علاقه مند به سنت ها هستید می‌توانید از خانواده خود بخواهید تا در به جا آوردن این سنت جالب شما را همراهی کنند.
رسم بریدن و خوردن کیک
سنت کیک عروسی از روم باستان می‌آید، جایی که مهمانان برای باروری، یک قرص نان را بالای سر عروس خرد می‌کردند. در آن دوران خبری از کیک و مراسم تجملاتی نبود . امروزه مراسم برش کیک به یکی از بخش های مهم تشریفات عروسی تبدیل شده است . به طوریکه گاها فضای مخصوصی در باغ تالارها برای آن در نظر گرفته می‌شود.
آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که عبارت “عقد کردن” (Tying the knot) از کجا آمده است؟
در بسیاری از فرهنگ‌های سراسر جهان از جمله در عروسی‌های سلتیک، هندو و مصری ، دستان عروس و داماد به معنای واقعی کلمه به هم گره زده می‌شد تا تعهد زوجین به یکدیگر و پیوند جدیدشان را نشان دهد. و عبارت عقد کردن از آن سنت دیرین باقی مانده است و به معنای اعلام پیوند زناشویی بین زوجین است که امروزه به طرق مختلفی اجرا می‌شود و شما می‌توانید خواسته هایتان را در این مورد با تشریفات عروسی خود و خانواده ها در میان بگذارید.
رسم ورود عروس و داماد از درگاه ورودی باهم
طبق سنت، داماد عروس را از آستانه (درگاه خانه) رد می‌کند تا شجاعانه او را از ارواح شیطانی که در زیر این درگاه کمین کرده‌اند، محافظت کند. امروزه دیگر چنین اعتقاداتی پابرجا نیست . اما رسم ورود عروس و داماد باهم چه از ورودی باغ تالار و چه در پایان مراسم و بدرقه آنها توسط مهمانان تا درب منزل و ورودشان به آشیانه مشترکشان با هم هنوز هم از رسوم جذاب برای بسیاری از زوجین و خانواده‌هایشان است.
عروسی در ماه ژوئن (خرداد و تیر) چیز جدیدی نیست!
ژوئن (June) در واقع نام خود را از جونو (Juno)، الهه رومی ازدواج و زایمان گرفته است؛ به همین دلیل است که عروسی‌های ژوئن تا این حد محبوب هستند. حتی در فرهنگ ما ایرانیان نیز بسیاری زوجین علاقه مند هستند که در این زمان از سال عروسی خود را برگزار کنند . در نتیجه فصل شلوغی خواهد بود و اگر مایل هستید از باغ تالار خاصی به عنوان محل برگزاری جشنتان استفاده کنید ، در نظر داشته باشید که باید از ماه ها جلوتر برای آن برنامه ریزی کنید.
ماه‌عسل همیشه به این لوکسی و تجملاتی نبوده!
زوج‌های تازه عروس باستان، بعد از عروسی در محلی پنهان می‌شدند و یکی از اعضای خانواده‌شان به مدت ۳۰ روز — یا یک ماه (یک قمر) — برایشان شراب عسل می‌آورد. واژه “ماه‌عسل” (honeymoon) هم از همین‌جا نشأت گرفته است. رسمی که امروزه به یکی از جذاب‌ترین و لاکچری‌ترین بخش های برنامه ریزی عروسی تبدیل شده است . در بخش های بعدی بیشتر به این موضوع خواهیم پرداخت.
عمارت ولنجک با فضای کاملا مجهز و متنوعی که دارد به زوج ها این امکان را می‌دهد تا هر آنچه در نظر دارند از سنتی ترین رسوم گرفته تا متد های جدید و خلاقانه را همان طور که تصور می‌کردند در این مجموعه پیاده کنند و تصویر عروسی رویایی خود را به واقعیت تبدیل کنند.
منبع: brides
